Uzun süredir gitmek istediğim Büyük Atamızın kabrine nihayet
gitmek nasip oldu. Kendi sitesinden edindiğim bilgilerden cesaret alarak yola
çıktım. Zira Anıtkabir’in merdivenleri her zaman benim gözümü korkutmuştu. Bazı
törenlerde tekerlekli sandalyeli insanların nasıl zorluklarla yukarıya
çıkarıldıklarına şahit olmuştum. Sonuçta
nereye kadar ulaşabileceğimi bilemeden
eşim ve kızımla yola çıktık.
Aracımızla ilk kontrol noktasına ulaştık. Buradaki
ilgililere “engelli olduğumu” belirttim.
Bana engelli otoparkının bulunduğu yeri tarif ettiler. Ayrıca bana
yardımcı elemanların bulunduğunu belirttiler. Bayağı ilgiliydiler.
Engelli otoparkının (maalesef her yerde olduğu gibi engelli
araçlara ayrılan yerde gene normal araçlar park etmişti) hemen yanında yukarıya
çıkmak için bir asansör bulunmaktadır. Rahatça asansöre binip Anıtkabir’in
bulunduğu meydana ulaştık.
Öncelikle bu bölgede bulunan müzeleri rahatça gezdik. Buralarda her yer tek.sandalye için uygundu.
İsmet Paşamızın mezarını da ziyaret edip, Anıtkabir’e yöneldik.
Etrafta gezen yetkililere Anıtkabir’e nasıl çıkacağımız konusunda danıştık. Aralarında ve telsizle konuşmalar
yaptılar. Sanırım engelli asansörlerinin
çalışıp çalışmadığı konusunda tam bir bilgiye ulaşamadılar. Gerekirse bir fiil
merdivenlerden çıkarabileceklerini belirttiler. Bu benim hiç tercih etmediğim
bir yöntem olduğundan pek memnun olmadım. Müzenin devamı olan ve
anıtkabirin altında bulunan ve düz ayak
olan kısımlara doğru yöneldik. Yanımızda çakı gibi bir asker bulunmaktaydı.
Biraz dolaştıktan sonra merdiven tipi bir asansöre geldik.
Biraz bekledikten
sonra asansörü kullanabilen bir yetkili geldi. Neyde iki etaplı asansör
yolculuğundan sonra Atamızın mozolesinin bulunduğu mekana ulaştık. Refakatçi
asker gezimizin bitiminde kendisini aramamızı söyleyip yanımızdan ayrıldı.
Burada belirtmem gerekir ki merdiven
tipi bu asansörler kullanımı konusunda sanki
bir tereddüt vardı. Sanırım
sürekli kullanılmadığından kaynaklanan bir sorun vardı. Ümit ederim ki
gittiğinizde bu asansör çalışır durumda olur. Atamızın başında duamızı okuyup,
mekanın yarattığı duygular içinde dışarı çıktık. Muhteşem ve gurur verici bir
nöbet değişimine şahit olduk. Atamızın
etrafında geçe gündüz nöbet tutan aslan gibi askerlerimizle gurur duyduk.
Ziyaretimizin sonunda refakatçi askerimizle beraber tekrar
asansöre binerek tekrar müze alanına indik. Gerek mozole alanın da ve gerekse
müzede hiçbir engelle karşılaşmadan tek.sandalyeyle rahatça gezebilirsiniz.
Geldiğimiz yoldan tekrar aracımıza ulaştık. Mekanda engelli
tuvaletine rastlamadım. Gönül rahatlığı
ile gidip, büyük Atamızı ziyaret ediniz.
Atamıza layık olarak yapılan muhteşem müzesini de geziniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder